Pokemon pożegnał się z wami po czym zaczął wiercić tunel.

Kolejne miejsce które odwiedzam. Może tu być niebezpieczniej niż w innych miejscach tego regionu. Ale co mi tam. Na pewno będę mógł tu spotkać towarzysza. - Myślę przed wejściem do jaskini.
Wypuszczam Cino.
No moja mała. Masz najlepszy słuch z mojej gromadki więc jesteś najlepszym wyborem by podróżować koło mnie. Zawsze będziesz mogła mnie uprzedzić o niebezpieczeństwie. Chodźmy. Ale podejmę jeszcze jeden kok bezpieczeństwa. Mówię Pokemonowi wypuszczając Webbiego.
Jesteś pająkiem więc podejrzewam że nie masz problemu z chodzeniem po ścianach. I taka jest twoja rola. Chodź obok na i w razie co uważaj. - instruuje pajączka.
Biorę głęboki oddech i wchodzę do jaskini.

Ostatnio edytowany przez kowalt (2012-07-25 11:27:06)

- W porządku. Ten mój oddech był tak dla podtrzymania atmosfery. Można normalnie oddychać. O ile warunki pozwalają. Cino nie powstrzymuj śmiechu. Może zaciekawisz tym jakieś pokemony i zachęcisz do zabawy. Przecież nie musimy walczyć ze wszystkim co się nam nawinie pod ręce. - Mówię Pokemonom.
-Webby świetna robota. Jednak cieszę się że to właśnie ty jesteś moim pierwszym Pokemonem. Ile bym na Ciebie nie psioczył jesteś jednak najlepszym co mnie mogło spotkać na początku. Jestem z CIebie dumny maluchu. Pochwaliłem pajączka.
Wzrok i światło są zbyt zwodnicze bym mógł im ufać. myślę sobie i idę ostrożnie dalej ufając słuchowi Cino i osądowi Webbyego.

Witaj słodziaku. - przywitałem się z Pokemonem Kretem.
- Widzę że jesteś łagodnie usposobiony. Co powiesz na to żeby pokazać nam ciekawe miejsca w jaskini. Chciałbym ją zwiedzić a nie za bardzo wiem gdzie mógłbym pójść. No i z tobą na pewno się nie zgubię. W zamian możesz liczyć na posiłek i zabawę z moimi Pokemonami. No i na przeżycie przygody. - Składam propozycję Pokemonowi zadowolony z takiego spotkania.

Myślę że Webby jest w razie co czujny. Jemu mogę ufać. Cino traktuje to pewnie jako zabawę więc nie spodziewa się zagrożenia. I ja muszę być czujny. Nigdy nie można być pewnym pułapki. Myślę idąc za Pokemonem. Staram się zapamiętać drogę co jest pewnie dość trudne. Próbuję zwraccać uwagę na jakieś szczególne znaki gdybym w razie co był zmuszony do ucieczki.

Muszę pamiętać że w razie ewakuacji będę skręcał w drugą stronę i w odwrotnej kolejności. Czyli wyjdzie na jedno. Jak już stąd wyjdziemy to muszę zaserwować Webbyemu porządną dawkę tego co sobie zażyczy. Widzę że i Cino się stara.  Bardzo dobrze. Widzę że mogę na nich polegać. Ale martwi mnie nieco zachowanie szynszylki. Czyżby miała jakieś przeczucie? - myślę zaciekawiony zmianą zachowania mojej Cino.

Hej kreciku chcesz nam pokazać coś ciekawego? Troszkę już idziemy? - pytam Pokemona. Staram się nie okazywać zaniepokojenia.

Ujawnił się. Czyli zaufał kretowi. W takim razie i ja mogę mu zaufać. Myślę sobie próbując wleźć do dziury i obejrzeć to piękne miejsce.
Zaczynam żałować że nie mam ze sobą jakiegoś kilofu czy czegoś w tym stylu. Może Drillbur użyczy mi swoich pazurów w razie czego. - myślę zaciekawiony tym co będę mógł znaleźć i zobaczyć.