100 zł

50 zł

100 zł !

Rayem podejrzewam że to do mnie należy ocena. Więc oceniam.
85zł

Przychodzę znowu do schroniska. Na sam początek karmię pokemony i je czyszczę. Potem sprawdzam czy mam mapę i wszystkie potrzebne na dziś rzeczy. Wypuszczam tez moje pokemony.
-Ok. Wszystko jest. Musicie mi dziś pomóc-powiedziałam do moich małych przyjaciół.
Wzięłam małą grupę pokemonów na wycieczkę. Jednak po wyjściu zapanował chaos bo każdy z nich biegł gdzie indziej. Na szczęście udało się nad nimi zapanować. Wzięłam mapę i poszliśmy na pewną łąką, którą ostatnio wypatrzyłam na mapie. Droga była długo, ale doszliśmy w końcu. Po czym wyjełam koc i przekaski. Pokemony ucieszyły się z pikniku. Po tym był czas na zabawy, gry i śmiech. Czyli spędziliśmy wesoło czas. Jednak poczas zabawy zniknął  mi z oczu jeden z pokemonów, a mianowicie Yamask. Szukaliśmy go przez jakiś czas, al w końcu udało sie nam go znaleźć. Po prostu spał za kamieniem. No tak....Nie znaleźliśmy go po zabawie w chowanego. Schowałam pozostałe rzeczy do plecaka, obudziłam niechętnie pokemona i zaczęliśmy wracać do schroniska. Po tym zajęłam się koicami pokemonów i zajęłam się zabawą z innymi stworkami. Przychodzili tez nastolatkowie i dzieci po to by kupic pokemony. Zwracałam uwagę na to jak wyglądają i jak sie zachowują bo nie chciałam by pokemon wpadł w złe ręce. Niektórym robiłam kazanie i kazałam wrócić za jakiś czas, a małych prosiłam by przyszli z rodzicami. Zauwazyłam nagle, ze nie ma moich pokemonów. Poszłam ich poszukac i okazało sie, ze bawili się z innymi wiec nie przeszkadzałam im w zabawie. Nie mogła przecież nic złego z tego wyniknąć. Potem robiłam to o co mnie proszono. Pod koniec dnia czekałam na wypłatę, a moje pokemony żegnały się z tymi ze schroniska. Chyba polubili się. Wziełam wypłatę po czym powiedziałam "do widzenia" obsłudze schronika i pokemon. Kiedy wyszłam podziękowałam też moim małych rozrabiakom i poszłam szukac kolejnych przygód.

Weszłam do schroniska. Nagle podeszła do mnie jakaś dziewczyna
- Witaj, chcesz może przygarnąć jakiegoś pokemona ze schroniska?
Rozglądnęłam się. Nieszczęśliwe pokemony w brudnych klatkach spoglądały na mnie błagalnym wzrokiem. Zrobiło mi się smutno. Wiedziałam, że w schronisku mają mało pieniędzy i nie stać ich na nie wiadomo jakie luksusy. Westchnęłam i odpowiedziałam.
- Niestety nie, przyszłam tu popracować.
Na twarzy nieznajomej zmieszało się uczucie rozczarowania, ale i nadziei.
- Dobrze, w takim razie najpierw wykąpiesz pokemony. Tylko uważaj, niektóre są bardzo złośliwe.
Zgodziłam się i ucieszyłam, że będę mogła pomóc tym biedakom. Natychmiast wzięłam się do roboty. Napełniłam balię wodą i dodałam bąbelki. Na pierwszy ogień poszedł Zorua. Posłusdznie dał się wykąpać i zdawał się być zadowolny, podczas zabawy jedynie tochę mnie ochlapał. Gorzej poszło z wyciągnięciem go z wody szarpał się, wyślizgiwał z rąk i chlapał pianą prosto w oczy. W końcu postanowiłam podjąć skuteczne kroki
- Naprzód Dragonfly, przekonaj Zoruę, aby wyszedł z wody!
Dragonfly posłusznie podszedł do Zorui i coś do niej wyszeptał. Zorua wyskoczyła z balii i zaczęłasię otrzepywać z wody. Podziękowałam Dragonfly i schowałam go do pokeballa. Wytarłam Zoruę i wsadziłam ją do klatki. Wykąpanie Goletta i Vullaby poszło bezproblemowo. Przyszła kolei na wykąpanie Joltika. Po wyjęciu z klatki ganiał pom całym pomieszczeniu, a jak go złapałam to raził mnie prądem. W końcu szybko go złapałam i wrzuciłam do wody zanim zdąrzył mnie porazić. Zauważył, że już nie ma sensu się ze mną kłócić i zgodził się na kąpiel. Porządnie go wyczyściłam, ale kiedy nadszedł czas na wycieranie, zaczął strasznie kichać. Przeraziłam się, że przeziębił się podczas zabiegów pielęgnacyjnych i udałam się do półki z lekarstwami na katar. Przejęłam się jeszcze bardziej i zamknęłam Joltika w klatce, owijając go w ciepłe koice, aby się wygrzał. Czym prędzej pobiegłam do apteki i kupiłam tabletki na katar. kiedy wróciłam czekała na mnie ta sama pani, która mnie przyjęła do pracy.
- Rozumiem, ty też dałaś się nabrac na ten numer z katarem! Ale i tak dobrze, że kupiłaś tabletki, bo mamy tu parę chorych pokemonów. Czy możesz podać im te tabletki?
Wyraziłam zgodę i pobiegłam do pokoju z chorymi pokemonami. Podałam wszystkim tabletki. Kiedy ogłosiłam wykonanie zadanie, nadszedł czas, aby pokemony coś zjadły. Ponieważ dziś miała nie przyjść dostawa karmy, musiałam sama ją przyrządzić. Dano mi przepis i towarzysza, który płomieniam miał upiec karmę - Pignite'a. Ubrałam fartuch i zrobiłam wszystko krok po kroku wedle przepisu. Dałam tackę z doskonale zrobioną karmą pokemonowi, a ten ją spalił! Szybko zaczęłam przygotowywać nową porcję karmy musiałam się pośpieszyć. 2  sekundy przed wymaganym czasem podania Pignite świetnie upiekł karmę, wybiegłam z kuchni do jadalni i zdążyłam podać ją pokemonom, anim zaczęły się denerwować. Potem wytarłam każdemu pokemonowi pyszczek po posiłku i wymeldowałam się usatysfakcjonowana z wykonanej pracy.

Ostatnio edytowany przez White (2012-08-05 12:38:27)

Był piękny słoneczny dzień razem z moim pokemonem przyszliśmy do schroniska pojąc pracę .
Gdy tam weszłam zauważyłam że w schronisku nie było wielu ludzi podeszłam do osoby która tam pracowała
- Dzień dobry  mam na imię Misty chcę tu pracować nie mam doświadczenia w takiej pracy ale zrobię wszystko co mogę zrobić w opiece mój Eevee na pewno też pomoże - powiedziałam a pokemon pokiwał głową
- Dodrze się składa mogę cię przyjąć potrzebujemy pomocy przy pokemonach , możesz zacząć od zaraz - odpowiedziała .
Potem szybko skierowałam się do pokoju gdzie przybywały pokemony .
- Mamy dużo pracy - powiedziałam do Eevee i zaczęłam pracę , najpierw nakarmiłam pokemony później umyłam im klatki choć  nie było to zbyt przyjemne zajęcie .
Wyprowadziłam wszystkie pokemony na spacer Eevee świetnie się z nimi bawiła po jakiejś godzinie wróciłam z pokemonami do schroniska .
- To był udany dzień - pomyślałam kierując się po wypłatę .